Εφηβική επαναστικότητα και Συμμόρφωση

Η πλειοψηφία των εφήβων συμμερίζεται τις θέσεις των γονέων τους σε ηθικά και πολιτικά θέματα και αποδέχεται σε μεγάλο βαθμό την καθοδήγησή τους σε θέματα εκπαίδευσης ή επαγγελματικά θέματα, ακόμη και σε προσωπικά.. Αν μη τι άλλο, οι γενιές βαδίζουν περισσότερο μαζί παρά χωριστά. Οι έφηβοι και οι γονείς τους τείνουν να συμφωνούν στα σπουδαία ζητήματα περισσότερο απ’ ότι έκαναν οι γονείς με τους δικούς τους γονείς. Φυσικά, υπάρχουν εξαιρέσεις στον γενικό κανόνα! Αλλά το χάσμα των γενεών δεν είναι τόσο μεγάλο όσο φημολογείται.

Όταν όμως πρόκειται για σπουδαία θέματα, φαίνεται ότι μόνο μια μειοψηφία εφήβων διαφέρει ριζικά στις απόψεις τους από αυτές των γονιών τους. Όπως πιστεύει η κοινή γνώμη, υπάρχει μικρή απόδειξη πως η ανώτερη μόρφωση από μόνη της προκαλεί αλλαγές στις πολιτικές στάσεις και απόψεις στις οποίες οι νέοι συμφωνούν με τους γονείς τους. Μόνο για ένα σχετικά μικρό αριθμό νέων (μαθητές Λυκείου και ιδιαίτερα σπουδαστές), κατά τη διάρκεια της όψιμης εφηβείας, συνδυάζονται η νεότητα και ο ιδεαλισμός με την αισιόδοξη άποψη ότι η ριζοσπαστική αλλαγή του κοινωνικού και πολιτικού συστήματος είναι δυνατή και ότι η αδικία και η ανισότητα μπορούν να ξεριζωθούν.

Ο ιδεαλισμός της εφηβείας ενέπνευσε με ιδανικά μερικούς από τους μεγάλους αναμορφωτές της ιστορίας –άνδρες και γυναίκες οι οποίοι έμειναν πιστοί σε αυτά τα ιδανικά κατά τη διάρκεια όλης της ζωής τους. Κάθε κοινωνία έχει την τάση να γίνει απαθής, κυνική ή διεφθαρμένη και είναι ευτυχία το ότι με κάθε νέα γενιά υπάρχει μια ανανέωση του ιδεαλιστικού ενθουσιασμού.   

Μ.Γ.